-
1 pessulus
ī m.задвижка, засовpessulum obdere ostio или foribus Ter (тж. pessulos injicere Ap) — запереть дверь на засов -
2 pessulus
-
3 pessulus
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pessulus
-
4 obdo
obdo, ĕre, dĭdi, dĭtum - tr. - [st2]1 [-] mettre devant (pour fermer le passage). [st2]2 [-] fermer, obstruer, verrouiller. [st2]3 [-] envelopper, entrelacer. [st2]4 [-] mettre en avant, présenter, exposer. - auribus ceram obdere, Sen. Ep. 31: se boucher les oreilles avec de la cire. - nulli malo latus obdit apertum, Hor. S. 1: il ne prête pas le flanc aux méchants.* * *obdo, ĕre, dĭdi, dĭtum - tr. - [st2]1 [-] mettre devant (pour fermer le passage). [st2]2 [-] fermer, obstruer, verrouiller. [st2]3 [-] envelopper, entrelacer. [st2]4 [-] mettre en avant, présenter, exposer. - auribus ceram obdere, Sen. Ep. 31: se boucher les oreilles avec de la cire. - nulli malo latus obdit apertum, Hor. S. 1: il ne prête pas le flanc aux méchants.* * *Obdo, obdis, obdidi, obditum, pe. corr. obdere. Mettre à l'encontre, ou au devant.\Obdere forem. Plaut. Fermer la porte.\Obdere pessulum ostio. Terent. Verrouiller l'huis. -
5 ostium
ostĭum, ii, n. [kindred with Sanscr. oshtha, labium; Slav. ūsta, the same; cf. os], a door (class.; cf.: porta, janua, fores, valvae).I.Lit.:II.omnia istaec auscultavi ab ostio,
Plaut. Merc. 2, 4, 9:observare,
id. Mil. 2, 3, 81: rectum ostium, the front-door (cf. posticum), Plaut. Mil. 2, 3, 58 Brix ad loc.:aperire,
to open, Ter. Heaut. 2, 3, 35:operire,
to shut, id. Phorm. 5, 3, 33:obserare intus,
to bolt, id. Eun. 4, 6, 25:obdere pessulum ostio,
id. ib. 3, 5, 55:concrepuit ostium a Glycerio,
id. And. 4, 1, 58: inscribat aliquis arse verse in ostio, Afran. ap. Fest. p. 18 Müll.:ostium limenque carceris,
Cic. Tusc. 5, 5, 13:aperto ostio dormire,
id. Rosc. Am. 23, 65:quaerere ab ostio,
id. de Or. 2, 68, 276:exactio ostiorum,
doortax, id. Fam. 3, 8, 5;v. 2. ostiarius, III.: sepulcri,
Dig. 43, 23, 11.—Transf., a mouth, an entrance of any kind:Acheruntis ostium in nostrost agro,
Plaut. Trin. 2, 4, 124: aperto ex ostio Alti Acheruntis. Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37:sacra Inferni ostia,
Verg. G. 4, 467; id. A. 6, 109:ne in rimis areae grana oblitescant, et ostia aperiant muribus ac formicis,
entrances, Varr. R. R. 1, 51, 1:portūs,
Cic. Verr. 2, 4, 53, § 118:fluminis,
mouth, id. Phil. 2, 11, 26; Liv. 24, 40; 44, 6; 44, 45; cf.Rhodani,
Caes. B. C. 2, 1:Tiberinaque ad ostia venit,
Ov. M. 15, 728; cf. Verg. A. 1, 13:Oceani,
i. e. the Strait of Gibraltar, Cic. Imp. Pomp. 12, 33; Mel. 3, 9, 3.—Fig.:ego sum ostium ovium,
Vulg. Johan. 10, 7. -
6 ostium
ōstium, iī, n. (ōs, ōris), der Eingang, I) im allg.: portus, Cic.: fluminis Cydni, Mündung, Cic.: u. so ostia Rhodani amnis, Iustin.: Oceani, Straße von Gibraltar, Cic.: duobus ostiis exire (v. einem Flusse), Mela: uno ostio effluere od. emitti (v. einem od. zwei Flüssen), Mela: ostia aperiunt muribus, Zugang, Varro. – II) insbes., die Tür, Haustür, ost. rectum, Vordertür (Ggstz. posticum ost., Hintertür), Plaut.: ost. carceris, Cic.: ostium crepuit, Komik. u. Petron. (s. crepo): concrepuit ostium, Ter.: ostium aperire, Ggstz. operire, Ter.: aperto ostio dormire, Cic.: ab ostio omnia istaec auscultavisse, Plaut.: ab ostio quaerere, Cic.: obdere pessulum ostio, Ter.: obserare ostium intus, Ter.: pernoctare ante ostium carceris, Cic.: patuere ingentia ostia domus, Verg. – / Alter Genet. ostiei, Corp. inscr. Lat. 1, 577 (wo ostiei lumen). – arch. austium, Akk. Plur. austia, Corp. inscr. Lat. 1, 1463.
-
7 ostium
ōstium, iī, n. (ōs, ōris), der Eingang, I) im allg.: portus, Cic.: fluminis Cydni, Mündung, Cic.: u. so ostia Rhodani amnis, Iustin.: Oceani, Straße von Gibraltar, Cic.: duobus ostiis exire (v. einem Flusse), Mela: uno ostio effluere od. emitti (v. einem od. zwei Flüssen), Mela: ostia aperiunt muribus, Zugang, Varro. – II) insbes., die Tür, Haustür, ost. rectum, Vordertür (Ggstz. posticum ost., Hintertür), Plaut.: ost. carceris, Cic.: ostium crepuit, Komik. u. Petron. (s. crepo): concrepuit ostium, Ter.: ostium aperire, Ggstz. operire, Ter.: aperto ostio dormire, Cic.: ab ostio omnia istaec auscultavisse, Plaut.: ab ostio quaerere, Cic.: obdere pessulum ostio, Ter.: obserare ostium intus, Ter.: pernoctare ante ostium carceris, Cic.: patuere ingentia ostia domus, Verg. – ⇒ Alter Genet. ostiei, Corp. inscr. Lat. 1, 577 (wo ostiei lumen). – arch. austium, Akk. Plur. austia, Corp. inscr. Lat. 1, 1463. -
8 obdo
ob-do, dĭdi, dĭtum, 3, v. a., to put, place, or set one thing before another; to put against; to shut, close, fasten, etc.: obdere, opponere vel operire, Paul. ex Fest. p. 191 Müll. (not in Cic. or Cæs.):pessulum ostio obdo,
slip the bolt, Ter. Eun. 3, 5, 55:forem obdo,
shut, Plaut. Cas. 5, 2, 15:obde forem,
Ov. A. A. 3, 587:obditis a tergo foribus,
Tac. A. 13, 5; Ter. Heaut. 2, 3, 37; Ov. F. 1, 28:fores obditae ferratis trabibus,
Plin. 6, 11, 12, § 30:Propontidis fauces Porcius Cato sic obditis navibus quasi portam obseravit,
placed opposite, Flor. 3, 6, 10:auribus ceram obdere,
Sen. Ep. 31, 2:feralibus amiculis instrictus atque obditus,
enveloped, wrapped in, App. M. 10, p. 244:capillos in mutuos nexus obdere,
id. ib. 3, p. 137.— Poet., to expose:hic nulli malo latus obdit apertum,
exposes an unguarded side to no evil-minded person, Hor. S. 1, 3, 59.
См. также в других словарях:
huis — Huis, m. monosyllabum, C est une porte de chambre, salle, ou autre membre au dedans d un chasteau ou maison, car celle qui est à l entrée du chasteau ou de la maison ou de la court, s appele porte, dont vient que celuy qui est commis aux clefs de … Thresor de la langue françoyse
verrouiller — l huis, Obdere pessulum ostio … Thresor de la langue françoyse